Παρασκευή 24 έως Δευτέρα 27 Μαρτίου

Οι προηγούμενες εμφανίσεις του μοναδικού Πετρολούκα Χαλκιά και της κομπανίας του στο Half Note Jazz Club άφησαν πίσω τους τέτοιο δημιουργικό απόηχο που έκαναν την επανάληψή τους απολύτως αναγκαία. Έτσι, ο Μάρτιος φέρνει ξανά κοντά μας τον κορυφαίο κλαρινίστα και για μια ακόμη φορά ο κόσμος παίρνει τις διαστάσεις του ελληνισμού. Ο γκραν μετρ του κλαρίνου και οι μουσικοί του φτιάχνουν τον πολιτισμικό μας μικρόκοσμο, από τη Θράκη ως την Κρήτη και από την Ήπειρο ως τη Μικρά Ασία. Αυτό γίνεται με τη μορφή ενός ιδιαίτερου πανηγυριού που σε κάθε του στιγμή έχει την ιδιότητα να μας εκτοξεύει.



Για τέσσερις μοναδικές βραδιές, από Παρασκευή 24 έως και Δευτέρα 27 Μαρτίου, ο Πετρολούκας Χαλκιάς θα στήσει στη σκηνή του HalfNoteJazzClubτο δικό του «ηπειρώτικο πανηγύρι», όπως μόνο αυτός ξέρει. Έχοντας πάντα στο πλευρό του τον Αντώνη Κυρίτση, έναν από τους κορυφαίους ερμηνευτές του ηπειρώτικου τραγουδιού, μας μυεί στην αυθεντική δημοτική μας μουσική παράδοση.



Η πεντατονική ηπειρώτικη μουσική - το «άλας της Γης» - είναι το μουσικό/εκφραστικό πεδίο που υπηρετεί εδώ και μια ζωή ο Πετρολούκας Χαλκιάς, ο κλαρινίστας από το Δελβινάκι που έχει συμβάλει όπως πολλοί άλλοι – αλλά και όσο λίγοι – στη διάδοση της ελληνικής μουσικής παράδοσης, εντός και εκτός της χώρας. Παράλληλα όμως, με καλλιτεχνική δεξιοτεχνία και ευρηματικότητα που ξεπερνά οποιοδήποτε τοπικό μουσικό είδος, δεν δίστασε να ανοίξει τους ορίζοντές του και να συμπράξει με διακεκριμένους μουσικούς απ’ όλον τον κόσμο, επεκτείνοντας τα όριά του όσο λίγοι. Έτσι, μέσα από την τέχνη του, η Ήπειρος διασταυρώθηκε με το rock, τη jazz, το blues, αλλά και άλλες ethnic μουσικές, πάντα με συναρπαστικά και γοητευτικά αποτελέσματα.



Αυτό το πάντρεμα είναι που κάνει τον Πετρολούκα Χαλκιά να ξεχωρίζει, και να μην είναι απλός άλλος ένας δεξιοτέχνης του κλαρίνου, αλλά μια μεγάλης εμβέλειας μουσική προσωπικότητα, που χαρίζει στην τέχνη του διαχρονικότητα, αφού αποπειράται να την αναμιγνύει αυτοσχεδιαστικά με άλλες, φαινομενικά εντελώς διαφορετικές, μουσικές παραδόσεις.



Πετρολούκας Χαλκιάς: κλαρίνο

Αντώνης Κυρίτσης: τραγούδι

Θωμάς Κυρίτσης: τραγούδι

Πετράκης Χαλκιάς: κλαρίνο

Λεωνίδας Πότσης: βιολί

Νίκος Χαλκιάς: λαούτο

Θεόδωρος Μπαλντούμας: κρουστά











HALFNOTEJAZZCLUB

Τριβωνιανού 17, Μετς



Ώρα έναρξης: Παρ. & Σαβ.: 22.30, Κυρ., Δευτ.: 21.30

Είσοδος: 15 ευρώ (μπαρ), 20 ευρώ (Β’ Ζώνη), 25 ευρώ (Α’ Ζώνη)



*** τη Δευτέρα 27/3 έκπτωση 5 ευρώ σε όλες τις ζώνες για

κατόχους κάρτας ανεργίας και φοιτητές



Προπώληση:www.viva.gr, Media Markt, Seven Spots, Reload Stores,

Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης


Πληροφορίες - Κρατήσεις: 210 9213310



www.halfnote.gr

www.facebook.com/halfnote.gr

Θέσεις για την παιδεία

1.Δημόσια, δωρεάν, δημοκρατική, μαζική εκπαίδευση και ποιοτικά αναβαθμισμένη, υψηλού επιπέδου εκπαίδευση.

2.Αποτελεί καθολικό ανθρώπινο δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει δωρεάν ποιοτική εκπαίδευση ισότιμα σε όλους, με στόχο την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας.



Νεοφιλελεύθερα¹ιδεώδη και μνημόνια παράγουν μια εκπαιδευτική πολιτική με σαφές ταξικό πρόσημο που, σε συνθήκες κρί-σης, παροξύνει τις ταξικές και κοινωνικές ανισότητες. Ενισχύει τον αναλφαβητισμό και τους αποκλεισμούς, εντείνει τον αντα-γωνισμό. Μειώνει τις ροές προς την Ανώτατη Εκπαίδευση, συρρικνώνει τη δημόσια εκπαίδευση σε οικονομικούς πόρους υπο-δομές, ανθρώπινο δυναμικό, αλλά και περιεχόμενο. Με πρόσχημα το χρέος, οι δαπάνες για την εκπαίδευση έφτασαν σε ορια-κά επίπεδα: στο 2,51 % επί του ΑΕΠ που αντιστοιχεί στο 50% των δαπανών του 2009. Σχολεία, ΑΕΙ και Ερευνητικά Κέντρα πρα-κτικά αδυνατούν να λειτουργήσουν. Στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση καταργήθηκαν ή συγχωνεύθηκαν από το 2011 πάνω από 1.200 σχολεία και 102 επαγγελματικές σχολές, περίπου το 10% των σχολικών μονάδων. Το ποσοστό αυτό συνεχώς αυξάνει. Στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση το νέο θεσμικό πλαίσιο (Ν.4009/11, Ν.4076/12 κλπ) και το σχέδιο "Αθηνά" οδηγούν στη συρρίκνωση και αλλοίωση των ακαδημαϊκών χαρακτηριστικών της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Συνεχίζο-ντας την προηγούμενη διαλυτική πολιτική, οι μνημονιακές κυβερνήσεις επιχειρούν την  πλήρη απορρύθμιση και την ιδιωτι-κοποίηση της  Έρευνας. Με δηλωθέντες πόρους περίπου στο 0,5% του συνεχώς μειούμενου ΑΕΠ και με βάση συνεχείς περι-κοπές τόσο στους προϋπολογισμούς των ερευνητικών κέντρων όσο και στη χρηματοδότηση της έρευνας, η πολιτική αυτή οδηγεί σε ολοσχερή διάλυση της ερευνητικής δραστηριότητας στη χώρα. Τα ΑΕΙ, τα ερευνητικά κέντρα καθώς και σημαντικές δημόσιες ερευνητικές και τεχνολογικές υποδομές απαξιώνονται ενώ το διδακτικό και το ερευνητικό δυναμικό δεν ανανεώνε-ται. Η πολιτική αυτή παρουσιάζεται ως προσπάθεια σύνδεσης της έρευνας με την επιχειρηματικότητα και σκοπό την «ανά-πτυξη»!. Εν ονόματι της δημοσιονομικής προσαρμογής και υπό τους όρους των μνημονίων, στην Τεχνική- Επαγγελματική Εκπαίδευση καταργήθηκαν, εν μία νυκτί, οι ειδικότητες υγείας-πρόνοιας, γραφικών τεχνών και αισθητικής-κομμωτικής  με αποτέλεσμα 20.000 μαθητές να μην μπορούν να ολοκληρώσουν τη φοίτησή τους. Επιπλέον, λόγω της παντελούς έλλειψης φοιτητικής μέριμνας, φοιτητές προερχόμενοι από φτωχά κοινωνικά στρώματα αδυνατούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Παράλληλα συνεχίζεται η μείωση του διδακτικού προσωπικού σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Δεν προκηρύσσονται νέες θέσεις και έχουν εξαφανισθεί οι συμβασιούχοι διδάσκοντες, με προφανείς δυσμενείς συνέπειες στο εκπαιδευτικό έργο των Ιδρυμάτων.

Το εκπαιδευτικό περιεχόμενο της εκπαίδευσης

Όσον αφορά το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, η γενική παιδεία υποβαθμίζεται συνολικά. Η ειδίκευση και κατάρτιση αντικα-θιστά τη συνταγματική επιταγή για καλλιέργεια και ολοκληρωμένη γνώση. Στόχος είναι η διάπλαση ενός πολίτη που θα υπη-ρετεί τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη, η μόρφωση μετατρέπεται σε απλό χρηστικό εργαλείο δεξιοτήτων που απαξιώνονται γρήγορα δημιουργώντας εργαζόμενους άμεσα αξιοποιήσιμους, φτηνούς και αναλώσιμους. Εχει καταστεί πια αυτονόητο σήμερα, ότι εντός των μνημονίων και της ευρωζώνης η δημόσια παιδεία θα απαξιώνεται, με συνέπεια κάθε μέρα που περνά θα μεγαλώνει η «εκπαιδευτική και οικονομική εξορία» των νέων παιδιών μας. Ακόμη και με την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και δύο χρόνια, δεν απέτρεψε αυτή την πορεία της απαξίωσης και της φυγής, λόγω της μνημονιακής του μετάλλαξης.

Διεθνής οικονομική πραγματικότητα

Την τελευταία εικοσαετία οι όροι της ανάπτυξης επαναπροσδιορίσθηκαν ριζικά με τη δυναμική παρουσία νέων χωρών στην παγκόσμια αγορά και την συνακόλουθη στροφή στην «εξωστρεφή ανάπτυξη»². Εκτός από τη ομάδα των ΒRICS(Βραζιλία, Ρω-σία, Ινδία και Κίνα) πολλές χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου αναδύθηκαν στη διεθνή σκηνή και προσανατόλισαν τον τρόπο συγκρότησης ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων³. Με την παγκόσμια στροφή στην εξωστρεφή ανάπτυξη, η ελληνική οικονομία είχε να αντιμετωπίσει ένα διπλό αδιέξοδο. Δεν ήταν ανταγωνιστική σε προϊόντα που προερχόταν από χώρες χαμηλού κόστους εργασίας, που δεν ήταν μόνο προϊόντα ανειδίκευτης εργασίας αλλά σταδιακά ενσωμάτωναν στοιχεία τεχνολογικής καινοτο-μίας, αλλά και σε προϊόντα από χώρες που υπερτερούσαν σε όρους ποιότητας και γνώσεων σε αγορές υψηλού βιοτικού επι-πέδου και σημαντικών τεχνολογικών και παραγωγικών ικανοτήτων. Από το μέσο της δεκαετίας του 1990 έγινε φανερό ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να ακολουθήσει καμιά από τις κυρίαρχες στρατηγικές της εξωστρεφούς ανάπτυξης:

-Την ανάπτυξη βασισμένη σε πρώτες ύλες καθώς δεν είχε επαρκείς πρώτες ύλες για εξαγωγή, σε χαμηλό κόστος εργασίας καθώς δεν ήταν χώρα χαμηλού κόστους εργασίας (λόγω ευρώ) και την υστέρηση στην ανάπτυξη των μηχανολογικών κλάδων.                

-Σε τεχνολογική καινοτομία καθώς η πορεία προς την οικονομία της γνώσης απαιτούσε κοινωνική και θεσμική οργάνωση για ανάπτυξη ικανοτήτων, απορρόφηση γνώσεων αξιοποίηση της τεχνολογίας, ανώτατη εκπαίδευση και έρευνα, που δεν διέθετε (λόγω του ανεπαρκούς πολιτικού προσωπικού). Αρχισε η συνεχής υποβάθμιση της θέσης της Ελλάδος στις συγκριτικές κατα-τάξεις της διεθνούς ανταγωνιστικότητας όπως προκύπτει από την έκθεση "Global Competitiveness Report 2016 - 2017” του World Economic Forum, η Ελλάδα, με βάση τον δείκτη παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας να κατατάσσεται πλέον στην 86η θέση μεταξύ 138 κρατών. Η δεκαετία του 1990 χαρακτηρίζεται από τη ριζική μεταβολή των θεωριών και αντιλήψεων για              την ανάπτυξη. Στη θεωρία της ανάπτυξης κυριάρχησε μια ομάδα προσεγγίσεων που έγινε γνωστή με όρους «θεσμικά οικο-νομικά» (institutional economics) «εξελικτική οικονομική θεωρία» (evolutionaryeconomictheory), «νέα θεωρία μεγέθυνσης» (newgrowththeory) στο πλαίσιο των οποίων επαναδιατυπώθηκαν ριζικά τα μοντέλα ανάπτυξης με την τοποθέτηση της γνώσης, της τεχνολογίας και την καινοτομίας στο επίκεντρο των δυνάμεων που την καθοδηγούν. Οι θεωρίες αυτές υποστη-ρίζουν ότι κύριος παράγοντας που ορίζει την ανάπτυξη στον αναπτυγμένο κόσμο δεν είναι (μόνο) η συσσώρευση του κεφα-λαίου, αλλά η γνώση, η έρευνα και η καινοτομία. Η γνώση προσφέρει συνθήκες για αυξανόμενες οικονομικές αποδόσεις και δημιουργεί ευκαιρίες για σχεδόν απεριόριστη ανάπτυξη.

«Βιομηχανία έντασης γνώσεων»

Ο προσανατολισμός της «βιομηχανίας έντασης γνώσεων», σε κλάδους της ελληνικής οικονομίας όπως:

Γεωργία, ιχθυοκαλλιέργεια
Υγεία και επιστήμες υγείας και βιο-ιατρικής, παραγωγή γενοσήμων φαρμάκων
Βιομηχανία τροφίμων και τεχνολογίες βιοτεχνολογίας, αγρο-τεχνολογίας

• Υπηρεσίες πληροφορικής
• Ηλεκτρονικός εξοπλισμός
• Τηλεπικοινωνίες
• Χημικά και τεχνολογίες διεργασιών, νανοτεχνολογίας και ενέργειας
• Μεταλλικά προιόντα και
• Κατασκευές και δομικά προιόντα
• Κλωστουφαντουργία- ένδυση
• Τουρισμός, μεταφορές
• Διαχείριση αποβλήτων
• Παραγωγή και εξοικονόμηση, διανομή ενέργειας
• Εξόρυξη μεταλλουργία και μη ορυκτά

Βασική αρχή είναι η έρευνα και τα αποτελέσματα της, θα τελούν υπο την αιγίδα ενός υπουργείου ( π.χ. ανασυγκρότησης) και των ΑΕΙ.

1) Δημιουργία ενός Κέντρου Καινοτομίας (Innovation Center)

Μέσω αυτού θα καλυφθούν οι υποδομές που χρειάζονται ώστε:

•Να βοηθηθούν ιδέες και προσπάθειες που προέρχονται από τις ίδιες τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους της Ναυ-πηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, οι οποίες μπορούν αποδεδειγμένα να δώσουν νέα ώθηση στην απασχόληση.
•Να προδιαγραφή ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει η καλύτερη αξιοποίηση και θα διασφαλιστούν οι εταιρείες χωρίς να αποκλειστεί καμία.
•Να διασφαλιστεί η όποια βοήθεια πρός αυτή την κατεύθυνση. Εξετάζοντας το πολύ επιτυχημένο Ισπανικό μοντέλο βλέπου-με ότι π.χ. στην Ισπανία το κράτος πληρώνει συμβόλαια 2ετή, 3ετή και μεγαλύτερα σε πανεπιστημιακούς και ειδικούς επι-στήμονες με διδακτορικά, για να απασχοληθούν στην βιομηχανία (περίπου 1.000 τον χρόνο). Αυτό δημιουργεί αμφίδρομες προοπτικές, αλλά κυρίως δίνει το πλαίσιο και τον χρονικό ορίζοντα να πραγματοποιηθεί σοβαρό έργο και παρεμβάσεις από τους επιστήμονες στις βιομηχανίες. Οι επιστήμονες επιστρέφοντας πίσω στα Πανεπιστήμια και έχοντας αποκομίσει μία πολύ καλή γνώση προβλημάτων, μπορούν να προσανατολίσουν την έρευνα και τα ενδιαφέροντα τους όπως και τους φοιτητές, σε πιο πρακτικά και χρήσιμα θέματα.                                                                                                                                                                     

•Ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται η λειτουργία μέσα στο ΒΙ.ΠΑ. (Βιομηχανικό Πάρκο) Σχιστού, πιστοποιημένης μονάδας ποιο-τικού ελέγχου μετάλλων. Η λειτουργία της μονάδας αυτής θα συμβάλει ουσιαστικά στη βελτίωση των ανταγωνιστικών πλεο-νεκτημάτων ιδιαίτερα της Ζώνης, μειώνοντας τους χρόνους παράδοσης και βελτιώνοντας την αξιοπιστία των προϊόντων. Ο φορέας λειτουργίας καιελέγχου της μονάδας μπορεί να είναι κοινοπρακτικού χαρακτήρα και σε αυτόν να συμμετέχουν πιστοποιημένοι φορείς ελέγχου, όπως η ΕΒΕΤΑΜ (Ανώνυμη εταιρεία Βιομηχανικής Έρευνας, Τεχνολογικής Ανάπτυξης και Εργαστηριακών δοκιμών, Πιστοποίησης και Ποιότητας A.E.), επαγγελματικοί φορείς, όπως τα επιμελητήρια και επαγγελμα-τικές ενώσεις και τέλος τεχνολογικά ιδρύματα, όπως το ΕΜΠ.                                                                                                                                                                      

•Η κατάρτιση των εργαζομένων πρέπει να πούμε ότι αυτή απαιτεί κατά μέσο όρο 3-6 χρόνια πράγμα που επιβάλλει μακρο-χρόνιο σχεδιασμό και διάθεση πόρων από μία εταιρεία.                                                                                                                                                                                        

•Παρότι στα τρία μεγαλύτερα ναυπηγεία της χώρας μας, Σκαραμαγκάς, Ελευσίνα και Νεώριο λειτουργούν Κέντρα Επαγγε-λματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ), σχεδόν όλες οι εταιρείες τονίζουν την έλλειψη εκπαιδευμένων τεχνιτών από την αγορά

2) Δημιουργία εγχώριων διαπιστευμένων εργαστηρίων δοκιμών και φορέων πιστοποίησης

Η υποστήριξη και η δημιουργία κέντρων και εργαστηρίων για την πιστοποίηση των προδιαγραφών των εγχωρίως παραγό-μενων προϊόντων είναι κεφαλαιώδους σημασίας για τις επιχειρήσεις διότι θα αποτρέψει το φαινόμενο να αποστέλλονται προϊόντα για πιστοποίηση σε εργαστήρια του εξωτερικού, με αποτέλεσμα μεγάλες καθυστερήσεις στα προς διακίνηση δείγματα και αύξηση του κόστους των προϊόντων. Κρίνεται σκόπιμη η παροχή κινήτρων προς τα εργαστήρια ώστε να μπουν στη διαδικασία διαπίστευσης και κοινοποίησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε περίπτωση που κρίνεται αναγκαία η συνεργασία με εργαστήρια του εξωτερικού, να αναπτυχθεί σχέση συνεργασίας μεταξύ του ΕΛΟΤ με εργαστήρια διεθνώς αναγνωρισμένα ώστε οι εγχώριοι παραγωγοί να διευκολύνονται στη διαδικασία πιστοποίησης, η οποία είναι συνήθως αρκετά χρονοβόρα και έχει υψηλό κόστος. Τέλος, μεγάλης σημασίας είναι και η δημιουργία ενός εργαστηρίου δοκιμών υλικών και κατασκευών σε υψηλές θερμοκρασίες (πυρομηχανικής), που πρακτικά τη στιγμή αυτή απουσιάζει από τη χώρα. Ως αποτέλεσμα, οι δοκιμές πιστοποίησης που απαιτούνται (π.χ. υλικά της οικοδομικής βιομηχανίας, κουφώματα, πάνελ πλαγιοκαλύψεων και καλύψεων οροφής κλπ) να εκτελούνται σε εργαστήρια του εξωτερικού με αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους των προϊόντων. Το Ελληνικά Πανεπιστήμια διαθέτουν επιστήμονες που μπορούν να υποστηρίξουν τη δημιουργία τέτοιων κέντρων, που η βιωσιμότητά του θα βασίζεται στην παροχή υπηρεσιών προς την εγχώρια βιομηχανία αλλά παράλληλα θα μπορεί να δώσει τεράστια ώθηση στην ανάπτυξη της συγκεκριμένη επιστημονικής περιοχής στη χώρα μας. Ετσι τα οφέλη από την ανάπτυξη ενός εργαστηρίου πυρομηχανικής είναι πολλαπλά και εκτείνονται σε βάθος χρόνου.

3) Η έρευνα στα ΑΕΙ να συνδεθεί με τις ανάγκες της Ελληνικής αγροτικής παραγωγής και να δημιουργηθούν            στα Πανεπιστήμια Συμβουλευτικές Υπηρεσίες για τους αγρότες.

Δεν υπάρχει άλλο είδος εισροής στη γεωργία, που να έχει –κατά καιρούς– επηρεάσει τόσο καταλυτικά την αγροτική παραγωγικότητα, όσο οι σπόροι.ΗΠράσινη Επανάσταση, για παράδειγμα, που άλλαξε την παγκόσμια γεωργία, στηρίχθηκε στα επιστημονικά άλματα προόδου στον τομέα της βελτίωσης των αποδόσεων των σπόρων.Είναι αυτός ο κύριος λόγος, που μέχρι πρόσφατα, η έρευνα και η διάθεση σπόρων ήταν σε μεγάλο βαθμό υπό τον έλεγχο του Δημοσίου και των υπηρεσιών του κράτους. Πιο συγκεκριμένα, στην Ελλάδα οι πρώτες σοβαρές προσπάθειες έγιναν την περίοδο του μεσοπολέμου, με τη σύσταση Σταθμών και Ινστιτούτων. Μέσω των δομών αυτών, δημιουργήθηκαν και βελτιώθηκαν εγχώριες ή εισαγόμενες ποικιλίες. Καθοριστικό ρόλο στην παραγωγή και διάθεση σπόρων έπαιζε το υπουργείο Γεωργίας και οι Οργανισμοί του, καθώς και οι συνεταιρισμοί, με κυρίαρχη την ΚΥΔΕΠ. Αποτέλεσμα αυτών, ήταν η σταδιακή υπερκάλυψη των αναγκών των βασικών φυτών μεγάλης καλλιέργειας με σπόρους που είχαν παραχθεί στην Ελλάδα, με μοναδική εξαίρεση σημαντικό μέρος των υβρι-δίων αραβοσίτου. Με την είσοδο στην τότε ΕΟΚ, ο τομέας απορρυθμίστηκε. Η συνεταιριστική ΚΥΔΕΠ (Κεντρική Ένωση Σπόρων και Πολλαπλασιαστικού Υλικού) απέτυχε στον νέο της ρόλο και, σε αντίθεση με ό, τι συνέβη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες εκκαθαρίστηκε. Η ΚΕΣΠΥ που ανέλαβε την παραγωγή και διάθεση σπόρων από ποικιλίες του ΕΘΙΑΓΕ περιθωριοποιήθηκε οικονομικά, εμπορικά και λειτουργικά. Το ΕΘΙΑΓΕ (Εθνικό Ιδρυμα Αγροτικής Ερευνας), με το δίκτυο των Σταθμών και Ινστιτούτων του, αρχικά ανέπτυξε ιδιαίτερα επιτυχημένες ποικιλίες σε προϊόντα όπως το καλαμπόκι, ο βίκος, η μηδική. Ωστόσο, η σταδιακή υποχρηματοδότησή του, αλλά και ο τρόπος που διοικήθηκε, οδήγησαν στην ερευνητική και παραγωγική απαξίωσή του. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι ότι στον κλάδο δραστηριοποιούνται, πλέον, σχεδόν αποκλειστικά, αμιγώς ιδιωτικές επιχειρήσεις, που είναι θυγατρικές ή υποκαταστήματα πολυεθνικών εταιρειών, επιχειρήσεις-αντιπρόσωποι ξένων εταιρειών και επιχειρήσεις που παράγουν και διακινούν ξένες ή ελληνικές ποικιλίες.

4) Ανάπτυξη της Έρευνας-Χρηματοδότηση Επενδύσεων

Σε όλη αυτή την ανάλυση είναι διάχυτη η ανάγκη για τη δημιουργία ενός πλαισίου βελτίωσης της προστιθέμενης αξίας του παραγόμενου προϊόντος με την ενίσχυση του από ερευνητικές παρεμβάσεις και εφαρμοσμένα αποτελέσματα. Η ανάγκη είναι πρόδηλη και προκύπτει τόσο από το μέγεθος όσο και από τον παραγωγικό κατακερματισμό. Ο κανόνας της επένδυσης σε έρευνα και ανάπτυξη προϋποθέτει επιχειρηματική κουλτούρα προσανατολισμένη προς αυτή την κατεύθυνση αλλά και οικονομική δυνατότητα που συνήθως είναι η διάθεση της τάξης του 5% του ετήσιου κύκλου εργασιών. Στην περίπτωση του ελληνικού παραγωγικού υποδείγματος, η μεν δαπάνη (αν βεβαίως υπήρχε περίπτωση να γίνει) είναι αδιάφορη ως εξαιρετικά μικρή, η δε οικονομική διάρθρωση των μονάδων δεν τις αφήνει καθόλου αδιάφορες σε περίπτωση απώλειας. Εδώ χρειάζο-νται σοβαρές και γενναίες αποφάσεις εκ μέρους της Πολιτείας η οποία αντί να δαπανά πολύτιμους πόρους, στα χρονικά όρια ενός Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης να συνεργαστεί με τους συλλογικούς φορείς των επιχειρήσεων, με Πανεπιστήμια, Ερευνη-τικά Κέντρα και ΤΕΙ και με τις ίδιες τις επιχειρήσεις, ώστε να διαμορφώσει ένα πλέγμα υποδομών έρευνας και καινοτομίας         στο μοντέλο των Περιφερειακών Πόλων Καινοτομίας, με κλαδική εξειδίκευση και αναφορά, με στόχους εφαρμοσμένου απο-τελέσματος και κυρίως με τη φιλοδοξία να συνδέσει ενεργητικά την έρευνα με την παραγωγή.

Η δημιουργία ενός Περιφερειακού Πόλου Καινοτομίας, για να έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα χρειάζεται την παρουσία δύο τουλάχιστον βασικών παραγόντων:

Ο πρώτος είναι η ύπαρξη ώριμης ερευνητικής δομής, που συνήθως αναπτύσσεται μέσα στα ακαδημαϊκά ιδρύματα.
Ο δεύτερος έχει να κάνει με την παραγωγική βάση, η οποία θα πρέπει να διακρίνεται για την κρίσιμη μάζα της.

Ειδικότερα, σε ότι αφορά στο ερευνητικό δυναμικό:

-Στην Θεσσαλία λειτουργεί το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και το ΤΕΙ Λάρισας 


 -Στην Στερεά Ελλάδα βρίσκεται στη φάση της διαμόρφωσής του το Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδος ενώ στη Λαμία και στη Χαλκίδα λειτουργούν ΤΕΙ. Επιπλέον, στην Α’-ΒΙΠΕ-Βόλου είναι εγκατεστημένη η κλαδική μοναδική εταιρία παροχής εξειδικευ-μένης υποστήριξης σε επιχειρήσεις μετάλλου, η ΕΒΕΤΑΜ ΑΕ.

Σε ό,τι αφορά στις βιομηχανικές συγκεντρώσεις, με σειρά παραγωγικού όγκου, αυτές εμφανίζονται:

Στο τρίγωνο Οινόφυτα – Σχηματάρι – Χαλκίδα
Στον Νομό Μαγνησίας
Στο Νομό Λάρισας και
Στο Νομό Φθιώτιδας.

Αξιολογώντας, τις ομάδες των δύο παραγόντων, σε επίπεδο διοικητικής περιφέρειας, η Στερεά Ελλάδα, και ειδικότερα ο Νο-μός Βοιωτίας, πρωτίστως, και ακολούθως οι Νομοί Φθιώτιδας και Εύβοιας, παρουσιάζουν μία εξαιρετικά μεγάλη βιομηχα-νική συγκέντρωση, η οποία διακρίνεται από κλαδικά και παραγωγικά μεγέθη, υστερεί, ωστόσο, σημαντικά στις ερευνητικές δομές, δεδομένου ότι το Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδος είναι νεόδμητο.Το ζήτημα της ισότιμης συμμετοχής της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας στα εξοπλιστικά συστήματα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, θεωρείται ιδιαίτερα κρίσιμο, όχι μόνον λόγω των θετικών αποτελεσμάτων που μπορεί να έχει στην ελληνική οικονομία, αλλά με δεδομένη την τρέχουσα κρίση, μπορεί να λειτουργήσει υποβοηθητικά στην αποτροπή, σε έναν βαθμό, ανεπιθύμητων καταστάσεων στην απασχόληση και στην ανάπτυξη.

Στην περιφέρεια Θεσσαλίας είναι εγκατεστημένες σημαντικές μονάδες που ασχολούνται με θέματα προμηθειών της αμυντικής βιομηχανίας.

Είναι γνωστό, ότι ο κρατικός προϋπολογισμός, κάθε χρόνο, δαπανά ένα σημαντικό τμήμα των εσόδων του, προερχόμενο από την φορολογία των πολιτών, είτε για την αγορά υλικών, ανταλλακτικών και εξοπλιστικών συστημάτων, είτε για τη συντήρηση υφισταμένων. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπη και όχι μόνονυπάρχει φροντίδα, ένα μεγάλο ποσοστό αυτής της δαπάνης να επιστρέφει στην εγχώρια οικονομία ενεργοποιώντας το δυναμικό των κατασκευαστών τους, και αποκομίζοντας σημαντικά οφέλη, όπως:

(α). Απασχόληση

(β). Απορρόφηση τεχνογνωσίας

(γ).Ανάπτυξη ή βελτίωση τεχνολογίας

(δ). Συμμετοχή σε ομάδες εξαγωγικού προσανατολισμού

(ε). Εισόδημα στην αγορά

5)Cluster(σύμπλεγμα) πληροφορικής⁴

Η Θεσσαλονίκη έχει βιομηχανία λογισμικού που αποφασίζει, μαζί με πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, να επενδύσει στις συνέργειες. Η Θεσσαλονίκη έχει βιομηχανία λογισμικού και αυτή η βιομηχανία, καινοτόμος, εξωστρεφής και βασισμένη για την ανάπτυξή της σε έργα του ιδιωτικού τομέα, κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα για να βγει πιο δυναμικά στις αγορές του εξωτερικού δημιουργώντας το «Technopolis Cluster » - «Ιndustry Led Software Development Cluster of Thessaloniki». Tριάντα εταιρείες, με συνολικό κύκλο εργασιών 357 εκατ. ευρώ, κέρδη 12,5 εκατ. ευρώ, εξαγωγές σε περισσότερες από 25 χώρες σε όλες τις ηπείρους, πάνω από 3.000 εργαζόμενους συνιστούν τον επιχειρηματικό βραχίονα του cluster πληροφορικής που δημιουργεί στη Θεσσαλονίκη η Τεχνόπολη Α.Ε. Οι εταιρείες, που πέτυχαν το 2015 αύξηση τζίρου πάνω από 20% και αύξηση των θέσεων εργασίας κατά 10%, συνεπικουρούνται από έξι πανεπιστημιακά ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα από την Θεσ-σαλονίκη, τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων Πληροφορικής Β. Ελλάδος και την Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας και προχωρούν στο συνεργατικό σχήμα που θα τους επιτρέψει: Να βάλουν τη Θεσσαλονίκη στο διεθνή χάρτη της βιομηχανίας λογισμικού και να βγούνε επιθετικότερα στις αγορές του εξωτερικού.Το cluster της Τεχνόπολης, θα πρέπει να ακολουθήσει το μοντέλο που εφαρμόζεται σε όλο τον κόσμο, δηλαδή της συνεργασίας μίας κρίσιμης μάζας επιχειρήσεων με τα Πανεπιστήμια και θα πρέ-πει να στραφεί στα ειδικότερα αντικείμενα για τα οποία υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, δηλαδή στα έξυπνα συστήματα λογισμικού και στην τεχνητή νοημοσύνη, στο internet των things ή των έξυπνων αντικειμένων. Εάν μάλιστα το Technopolis Cluster αναπτυχθεί, θα μπορεί να επιτύχει συνεργασίες και με clusters άλλων χωρών. Στη διεθνή κοινότητα της Πληροφορικής υπάρχει πολύ καλή εικόνα για τους Έλληνες επιστήμονες και ερευνητές, αλλά "μας λείπει η εξωστρέφεια". Αυτό που προέχει είναι η δημιουργία μίας κρίσιμης μάζας που να μπορεί να ανταγωνιστεί στη διεθνή αγορά. "Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το λογισμικό δεν έχει σημασία μόνο για τον κλάδο της Πληροφορικής. Είναι απαραίτητο είτε αν θέλει κάποιος να κατασκευάσει αεροπλάνα, αυτοκίνητα, είτε τηλέφωνα, το λογισμικό είναι στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη μιας χώρας".Τα δυνητικά οφέλη από την ανάπτυξη και λειτουργία του «Technopolis Cluster» είναι σημαντικάπολύ-πλευρα και κωδικοποιούνται ως ακολούθως:

Ενίσχυση της εξωστρέφειας και ανταγωνιστικότητας των μελών του σε παγκόσμιο επίπεδο.

• Διάχυση τεχνογνωσίας και η διασύνδεση με την Έρευνα και Τεχνολογική Ανάπτυξη.
• Αυξημένα επίπεδα εξειδίκευσης και απορρόφησης νέας τεχνολογίας από τις επιχειρήσεις ΤΠΕ και ταχύτερη πρόσβαση σε καινοτομία.
• Ταχύτερη και αποτελεσματικότερη ανάπτυξη νέων/ καινοτόμων προϊόντων.
• Αύξηση και βελτιστοποίηση της παραγωγής λογισμικού παγκοσμίου εμπορικού βεληνεκούς.
• Δημιουργία νέων θέσεων εργασίας υψηλής αξίας.
• Ενθάρρυνση νέας επιχειρηματικότητας.
• Ενθάρρυνση αναδιοργάνωσης υφιστάμενων επιχειρήσεων και δημιουργίας νέων.
• Ενίσχυση επιχειρηματικών και άλλων δεσμών.
• Βελτιωμένη ροή πληροφοριών/ Προώθηση της συλλογικής μάθησης και καινοτομίας.
• Ανάπτυξη της τοπικής και εθνικής οικονομίας και διείσδυση σε αγορές του εξωτερικού.
• Εξειδίκευση, προσέλκυση και διατήρηση του Ανθρώπινου Κεφαλαίου.
• Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος μέσω της ανάπτυξης συνεργιών και χρηματοδότησης.

Στις παραπάνω απόψεις και θέσεις για την ανάπτυξη της «βιομηχανίας έντασης γνώσεων», θα πρέπει να ληφθούν υπ’ οψιν τα λεγόμενα ενός ανθρώπου της εκπαίδευσης.

Η κρίση στα σχολεία αντανακλά την ευρύτερη κοινωνική κρίση. Αν δεν αγοράζαμε τόσα «πουδραρισμένα» όνειρα, το σύστη-μα θα κατέρρεε. Και τα σχολεία ακόμα, είναι σήμερα ένα «προϊόν προς πώληση». Είναι προφανές ότι έχουμε χάσει την αίσθηση της ταυτότητας μας. Μαντρώνουμε τα παιδιά και τους ηλικιωμένους και τους βγάζουμε εκτός του κοινωνικού γίγνεσθαι. Κανείς δεν τους απευθύνει πλέον τον λόγο. Όμως χωρίς τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, μια κοινωνία δεν έχει ούτε παρελθόν αλλά ούτε και μέλλον. Μόνο ένα διαρκές παρόν. Είναι παράλογο και αντίθετο με τη Ζωή να είσαι μέρος ενός συστήματος το οποίο σε υποχρεώνει να είσαι έγκλειστος μαζί με άτομα της ίδιας ηλικίας και κοινωνικής τάξης. Το σύστημα αυτό σε απομονώνει από την απέραντη πολυμορφία της ζωής και την απόλαυση της ποικιλίας των εμπειριών. Σε αποκόπτει από το παρελθόν σου και το μέλλον σου, και σε φυλακίζει σε ένα ατέρμονο παρόν. Ακριβώς ό,τι κάνει και η τηλεόραση. Σκεφτείτε τα πράγματα που δολοφονούν του λαούς: Τα ναρκωτικά, ο ανελέητος ανταγωνισμός, η πορνογραφία της βίας, ο τζόγος, το αλκοόλ και η χειρότερη πορνεία απ’ όλες: Ζωές αφιερωμένες στην αγορά αγαθών, ο καταναλωτισμός ως φιλοσοφία και στάση ζωής. Σε όλα αυτά τα «ναρκωτικά» είναι εθισμένος ο εξαρτημένος άνθρωπος που κι αυτός με τη σειρά του είναι ένα μοιραίο προϊόν του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

1.Τα παιδιά που διδάσκω δείχνουν αδιαφορία για τον κόσμο των μεγάλων. Αυτό ανατρέπει την εμπειρία χιλιάδων ετών. Η στενή παρακολούθηση του τι σκοπεύουν να κάνουν οι μεγάλοι, ήταν πάντοτε η πιο συναρπαστική ασχολία για τη νεολαία. Όμως σήμερα κανένα παιδί δεν θέλει να μεγαλώσει και ποιος μπορεί να το κατηγορήσει γι’ αυτό; Εμείς είμαστε τα παιχνίδια τους.
2. Τα παιδιά που διδάσκω δεν έχουν καμιά περιέργεια για ό,τι συμβαίνει γύρω τους, και αν έχουν κάποια, αυτή είναι παρο-δική. Δεν μπορούν να συγκεντρωθούν για πολλή ώρα, ακόμα και στα πράγματα που τους αρέσουν. Μπορείτε να διακρίνετε τη σχέση ανάμεσα στο συνεχές χτύπημα του κουδουνιού και στην συνεχή αλλαγή αιθουσών διδασκαλίας με την έλλειψη αυτο-συγκέντρωσης;
3. Τα παιδιά που διδάσκω δεν έχουν αίσθηση του μέλλοντος, την αίσθηση ότι το αύριο είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένο με το σήμερα. Ζουν σε ένα διαρκές παρόν. Η στιγμή την οποία ζουν είναι το όριο της συνειδητότητάς τους.
4. Τα παιδιά που διδάσκω είναι ανιστόρητα. Δεν έχουν συναίσθηση του τρόπου με τον οποίο το παρελθόν καθόρισε το παρόν διαμορφώνοντας τις αξίες τους και τις ζωές τους και περιορίζοντας τις επιλογές τους.
5.Τα παιδιά που διδάσκω είναι σκληρά στις σχέσεις τους με τα άλλα παιδιά. Δεν συμπάσχουν με την δυστυχία, γελούν με τις αδυναμίες των άλλων και νιώθουν περιφρόνηση για τους ανθρώπους που φαίνεται καθαρά ότι χρειάζονται βοήθεια.
6.Τα παιδιά που διδάσκω δεν ανοίγονται εύκολα και δεν είναι ειλικρινή στις σχέσεις τους. Έχουν μάθει να κρύβουν τον αλη-θινό εαυτό τους πίσω από ένα εξωτερικό προσωπείο που έχουν «συναρμολογήσει» με κομμάτια από χαρακτήρες και συμπε-ριφορές που έχουν δανειστεί από τα τηλεοπτικά τους πρότυπα ή έχουν δημιουργήσει μόνα τους για να ξεγελούν τους δάσκα-λους τους. Επειδή δεν είναι αυτό που δείχνουν προς τα έξω, η μάσκα πέφτει όταν εκθέτουν τις εσώτερες πτυχές του εαυτού τους σε μια στενή σχέση. Γι’ αυτό και τις αποφεύγουν.
7.Τα παιδιά που διδάσκω είναι υλιστές. Ακολουθούν το παράδειγμα των δασκάλων τους που «βαθμολογούν» τα πάντα με υλιστικά κριτήρια και τους τηλεοπτικούς αστέρες που ξεπουλούν ό,τι έχουν και δεν έχουν.
8.Τα παιδιά που διδάσκω είναι εξαρτημένα, παθητικά και φοβισμένα μπροστά στις νέες προκλήσεις. Αυτή η δειλία πολλές φορές εκδηλώνεται με έναν επιφανειακό «τσαμπουκά» ή θυμό ή επιθετικότητα, όμως κατά βάθος υπάρχει έλλειψη θάρρους.

Θα μπορούσα να απαριθμήσω κι άλλες καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν από μία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση αν θέλουμε να σταματήσουμε την κατρακύλα του έθνους μας, αλλά πιστεύω ότι μέχρι τώρα έχετε αντιληφθεί τις θέσεις μου, είτε συμφωνείτε είτε διαφωνείτε. Αυτή την ασθένεια την έχει προκαλέσει ή το σχολείο ή η τηλεόραση ή και τα δύο μαζί. Είναι απλά θέμα αριθμητικής. Τα παιδιά τρώνε το χρόνο τους στην τηλεόραση και στο σχολείο. Η πραγματική μεταρρύθμιση είναι εφικτή. Δεν κοστίζει τίποτα. Πρέπει να επανεξετάσουμε τις θεμελιώδεις αρχές της εκπαίδευσης και να αποφασίσουμε τι θέλουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας και γιατί. (Γιατί τα σχολεία δεν μορφώνουν, ομιλία του δασκάλου της χρονιάς στις ΗΠΑ John Taylor Gatto).



«Αυτοί που δίνουν καλή εκπαίδευση στα παιδιά, πρέπει να τιμώνται περισσότερο από εκείνους που τα γέννησαν, γιατί οι γονείς τους έδωσαν μόνο τη ζωή, οι παιδαγωγοί όμως την ικανότητα να ζουν καλά.» Αριστοτέλης

Γιάννης Περάκης
Οικονομολόγος

1.Προγραμματικό κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ για την Παιδεία.                                                                                                                                                                                        

2. Επιστημονικό συμπόσιο Α.Π.Θ. «ΠΟΙΑ ΕΛΛΑΔΑ; 13-14-/02/2014, Ν. Κομνηνός-Βιομηχανία έντασης γνώσεων στην Ελλάδα: Στρατηγικές και προοπτικές στην περίοδο 2014-2020.                                                                                                                                                                                              

3.Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα υφίσταται όταν η επιχείρηση είναι σε θέση να προσφέρει τα ίδια οφέλη με τους ανταγωνιστές, αλλά με χαμηλότερο κόστος (πλεονέκτημα κόστους) ή να προσφέρει οφέλη που υπερβαίνουν εκείνα των ανταγωνιστικών προϊόντων (πλεονέκτημα διαφοροποίησης). Ως εκ τούτου, ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα επιτρέπει στην επιχείρηση να δημιουργήσει εξαιρετική αξία για τους πελάτες και κέρδη για την ίδια.                                   


 4.Πηγή:http://www.voria.gr/article/trianta-epichirisis-pliroforikis-kanoun-to-technopolis-cluster.


sxedio-b

Ο Παντελής Θαλασσινός μαζί με πέντε φίλους του, τον Πέτρο Βαρθακούρη κοντραμπάσο, τον Σωτήρη Μαργώνη: βιολί, τον Λευτέρη Χαβουτσά: κλασική κιθάρα, τον Φίλιππο Λευκαδίτη: κρουστά, και ηχολήπτη το Γιώργο Καρυώτη, και μετα την επιτυχία του Νοεμβρίου, για δυο βράδυα ακόμη θα εμφανιστει στον ΙΑΝΟ στη Σταδίου.. Πρόκειται για το Παρασκευοσάββατο 17 και 18 Μαρτίου, και θα παρουσιάσει, με διάθεση ακουστική, και χαμηλές εντάσεις, τραγούδια απ το γνωστό και άγνωστο ρεπερτόριό του, καθώς και τις δυο τελευταίες του δουλειές με τίτλο: Να ΄ταν ο Πόλεμος χορός και Με δυο ρολόγια..  Info: 
Παρασκευή 17 & Σάββατο 18 Μαρτίου 2017
Είσοδος με ποτό (μπύρα ή κρασί): 16€

Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00

Η βραδιά θα μεταδίδεται ζωντανά από το Ianos Radio
Ianos | τηλ. 210 32 17 810, Σταδίου 24 - Αθήνα
Προπώληση εισιτηρίων στα ταμεία του Ιανού: Σταδίου 24 & Golden Hall (Λ. Κηφισίας 37Α, Μαρούσι
Ο Παντελής Θαλασσινός στο ΝΥΝ και ΑΕΙ του

Ηρακλείου Κρήτης το Σάββατο  25η Μαρτίου 2017

Θα παίξουν μαζί του:



Γιώργος Βεντουρής - Μπάσο

Πάνος Δημητρακόπουλος - κανονάκι

Σωτήρης Μαργώνης - βιολί

Φίλιππος Λευκαδίτης - κρουστά

Λευτέρης Χαβουτσάς - Κλασσική κιθάρα

και στον Ήχο ο Γιώργος Καρυώτης

 

 

 

Αρχιεπισκόπου Μακαρίου 17

Ηράκλειο Κρήτης

 

τηλ. 698 003 8651

Κάθε Τρίτη και Πέμπτη, στις 8:00 το πρωί, η ΕΡΤopen 106.7 FM και ο Δημήτρης Παναγούλης σας ενημερώνουν για ό,τι συμβαίνει στην πολιτική και την κοινωνία. Αυτή την Πέμπτη, τηλεφωνικά ο  κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης. Για επικοινωνία με τον παραγωγό https://twitter.com/D_Panagoulis

Πρόσκληση σε διακλαδική σύσκεψη για το ασφαλιστικό και τα μπλοκάκια Πέμπτη 23 Μάρτη στις 6.30μμ, στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΤΕΕ, Νίκης 4, Σύνταγμα

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καλεί διακλαδική σύσκεψη σωματείων, επιτροπών αγώνα, συλλογικοτήτων εργαζόμενων με ΔΠΥ και αυτοαπασχολούμενων μηχανικών και τεχνικών, νομικών, υγειονομικών, λογιστών και οικονομολόγων, μεταφραστών-επιμελητών, ερευνητών κλπ. Το βασικό θέμα της σύσκεψης είναι η ανάπτυξη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών ενάντια στην νέα κατάσταση που διαμορφώνεται από την εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου.

Βασικό χαρακτηριστικό του νόμου Κατρούγκαλου είναι η επιβολή ενός ανταποδοτικού συστήματος εξατομικευμένων εισφορών που ανέρχεται σε ποσοστό έως και 37,95% (πχ για τους μηχανικούς). Έτσι φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές φτάνουν στο 60% του εισοδήματος οδηγώντας σε εξόντωση χιλιάδες συναδέλφους. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως ο νέος νόμος είναι «δικαιότερος», ωστόσο για τους ανέργους οι εισφορές είναι 2.800 ευρώ το χρόνο που αντιστοιχούν σε ανύπαρκτες παροχές και σύνταξη. Η κατάσταση είναι εκρηκτική καθώς το 50% των μηχανικών, αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, ενώ στην γωνία περιμένει το ΚΕΑΟ που απειλεί με κατασχέσεις ακόμα και όσους χρωστούν κάτω των 5000 ευρώ.

Για τους εργαζόμενους με δελτίο παροχής υπηρεσιών (ΔΠΥ) προβλέπεται ο επιμερισμός των εισφορών μεταξύ του εργοδότη και του εργαζόμενου, εφόσον όμως ο εργοδότης αποδεχτεί την υπαγωγή του εργαζόμενου στην σχετική ρύθμιση (παραγράφου 9 του άρθρου 39 του ν. 4378/2016). Η εικόνα που μεταφέρεται το τελευταίο διάστημα από πολλούς χώρους δουλειάς επιβεβαιώνει το κλίμα τρομοκρατίας που καλλιεργείται από την εργοδοσία ώστε να αποφύγει το κόστος των εργοδοτικών εισφορών. Οι μειώσεις στους μισθούς, η επιβολή νέων ατομικών συμβάσεων, οι παρακρατήσεις μισθών, η αδήλωτη εργασία συνιστούν καθημερινότητα για χιλιάδες συναδέλφους. Ενώ δεν λείπουν και περιστατικά, όπου οι εργοδότες ζητούν από τους εργαζόμενους να αρνηθούν με υπεύθυνη δήλωση την υπαγωγή τους στη ρύθμιση για τα μπλοκάκια.

Παράλληλα μια σειρά από κρατικοί φορείς (πχ Ερευνητικά Κέντρα, πανεπιστήμια κλπ) αρνούνται να καταβάλλουν τις ασφαλιστικές εισφορές στους εργαζόμενους που απασχολούν παρότι πληρούν τις προϋποθέσεις ένταξης στη ρύθμιση της παραγράφου 9 του άρθρου 39 του ν. 4378/2016.

Η κυβέρνηση από την μια διατείνεται ότι η συγκαλυμμένη εξαρτημένη εργασία με «μπλοκάκι» είναι παράνομη, από την άλλη νομιμοποιεί το συγκεκριμένο καθεστώς με τις ρυθμίσεις που προβλέπει. Η πολιτική της κυβέρνησης σηματοδοτεί και την περαιτέρω εξάπλωση και εδραίωσή του δελτίου παροχής υπηρεσιών στην εξαρτημένη σχέση εργασίας. Χαρακτηριστικό των τάσεων εξάπλωσης του είναι ότι πλέον εφαρμόζεται μέχρι και σε συνεργεία καθαρισμού!

Οι «επιστημονικοί» φορείς (ΤΕΕ, ΙΣΑ, ΔΣΑ, ΟΕΕ κλπ) αποτέλεσαν και αποτελούν εμπόδιο στην νικηφόρα ανάπτυξη του αγώνα μας. Το ΤΕΕ μάλιστα πρωτοστάτησε τις προηγούμενες δεκαετίες για την επιβολή του ΔΠΥ, γι’ αυτό σήμερα «σιωπά» την ώρα που συντελείται σφαγή στους εργασιακούς χώρους. Μάλιστα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ, πρωτοστατούν αυτή την περίοδο, στην συντριβή των εργαζόμενων με ΔΠΥ μέσα στις εταιρείες, προκειμένου να απαλλαγούν οι εργοδότες από τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις. Παράλληλα το ΤΕΕ συνομιλεί με την κυβέρνηση για την ίδρυση ιδιωτικού επαγγελματικού ταμείου προκειμένου να διατηρήσει τον έλεγχο της Τράπεζας Αττικής.

Οι μπλοκάκηδες και οι αυτοαπασχολούμενοι, πρέπει άμεσα να συγκροτήσουμε τα δικά μας όργανα αγώνα ώστε να παρθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη της πάλης.

Για να διεκδικήσουμε:

• Κανονικές προσλήψεις με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς καμία μείωση των αποδοχών! Να πληρώσει επιτέλους η εργοδοσία το κόστος για την ασφάλιση
  
  
• Κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Ριζική μείωση των εισφορών, όχι στην ανταποδοτικότητα.
  
  
• Να καταργηθεί το ΚΕΑΟ. Όχι σε πλειστηριασμούς και κατασχέσεις για χρέη προς ασφαλιστικά ταμεία, εφορίες, τράπεζες, κ.λπ. Καμία λαϊκή κατοικία στα χέρια κράτους-τραπεζών.
  
  
• Όχι στα Επαγγελματικά ταμεία! Δημόσια, καθολική και υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Δημόσια, δωρεάν, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
  
  
• Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους, ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής (μισθός – ΔΠΥ). Απαλλαγή των ανέργων ασφαλισμένων σε πρώην ΕΤΑΑ και ΟΑΕΕ από την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών. Διαγραφή των χρεών τους.
  
  

Παλεύουμε για το μεροκάματό μας. Θα είμαστε ενωμένοι μέχρι τέλους

Εκ περιτροπής εργασία –Εκ περιτροπής ζωή

Σοβαρές περικοπές στις οικογενειακές ανάγκες. Σε απόγνωση οι εργάτριες της ΣΚΟΤ, δηλώνουν αποφασισμένες μαζί με τους άνδρες συναδέλφους τους, να παλέψουν μέχρι τέλους. Ζητούν να ανοίξει ξανά το εργοστάσιο, να επανέλθουν κανονικά στην εργασία τους και να σταματήσει το άγος της εκ περιτροπής εργασίας με 2-3 μεροκάματα το μήνα.

Το απόγευμα της Τρίτης 14 Μαρτίου 2017, στη Μάνδρα Αττικής, έξω από το εργοστάσιο, οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι της ΣΚΟΤ Α.Ε. εκεί ακριβώς όπου από τις 20 Φλεβάρη«φυλάττουν Θερμοπύλες»,μίλησαν στην κάμερα τηςΠαντιέρας.

Ανάμεσα στα άλλα, είπαν και τα εξής:

«Οι εργαζόμενοι ζητάμε να ανοίξει το εργοστάσιο και να δουλέψουμε κανονικά όπως δουλεύαμε όλα αυτά τα χρόνια. Ούτε με πέντε, ούτε με δέκα, ούτε με δεκαπέντε μεροκάματα [το μήνα] μπορούν να ζήσουν οικογένειες.»

«Οι εργαζόμενοι δε φταίνε για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το εργοστάσιο, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους. Σε τι μπορούσε να φταίνε οι εργαζόμενοι για να πληρώνουν αυτοί τελικά το τίμημα; Κάνοντας τρία και τέσσερα μεροκάματα το μήνα…»

«Γιατί το κράτος αφήνει τους εργοδότες και κάνουνε όλα αυτά τα κόλπα; Λένε δεν έχουνε δουλειά. Τόσα χρόνια που είχανε κέρδη, πού πήγαν αυτά τα λεφτά; Εμάς κόβουνε συντάξεις, μας φορολογούνε και όταν παίρνουμε ασθένεια, είναι σαν ένα δεύτερο εισόδημα. Αυτούς γιατί δεν τους ελέγχουν; Πού θα φτάσουμε, στα 200 ευρώ το μήνα; Μπορούμε να ζήσουμε; Ας έρθουν [αυτοί που τα νομοθετούν] μια μέρα, να αναπνεύσουν αυτά που αναπνέουμε εμείς.»

«Μας βάζει 100 ευρώ στον ενάμιση μήνα. Μπορεί να ζήσει μια οικογένεια με 100 ευρώ; Έχουμε σταματήσει όλα τα έξοδα. Έχουμε σταματήσει απ’ τα παιδιά μας όλες τις δραστηριότητες. Φροντιστήρια, θέρμανση, είδη διατροφής. Έχουμε περιορίσει το κρέας, με 100 ευρώ στον ενάμιση μήνα, δεν μπορείς να πάρεις ούτε ένα κιλό κιμά.»

«Εγώ προσωπικά έχω ένα μωρό 18 μηνών, και δεν μπορούσαμε να βάλουμε πετρέλαιο να ζεσταθούν τα παιδιά. Έχουμε περιορίσει το γάλα».

«Προσπαθούν να φορτώσουν τα επιχειρηματικά τους λάθη πάνω στις πλάτες των εργαζομένων. Αλλά αυτό δεν θα περάσει από εμάς. Εμείς θα το παλέψουμε μέχρι τέλους. Και αντέχουμε και το έχουμε αποδείξει και στο παρελθόν.»

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί ολόκληρη τη συνέντευξη.

Μπορείτε να πληροφορηθείτε περισσότερα για το χρονικό του εργατικού αυτού αγώνα ανατρέχοντας εδώ:

Οι εξελίξεις στον αγώνα της ΣΚΟΤ Α.Ε. Συνεχίζουν οι εργαζόμενοι -Να δυναμώσει η αλληλεγγύη!

Ο Αγώνας των εργαζομένων της ΣΚΟΤ στο Ράδιο Παντιέρα της ERTopen (Βίντεο)

Κραυγή αγωνίας των εργαζομένων της SΚΟΤ

Διαμαρτυρία των Εργαζομένων της ΣΚΟΤ Α.Ε στο Υπ. Εργασίας




video εδώ: pandiera

Οι Ολλανδοί, πολλοί από τους οποίους παραμένουν αναποφάσιστοι έπειτα από μια εκστρατεία που σηματοδοτήθηκε από ζητήματα ταυτότητας και μια διπλωματική κρίση με την Τουρκία, καλούνται σήμερα στις κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές που αναμένεται ότι θα αποτελέσουν ένα βαρόμετρο του λαϊκισμού πριν από παρόμοιες εκλογές που πρόκειται να πραγματοποιηθούν αλλού στην Ευρώπη.

Μετά το Brexit στη Βρετανία και τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, όλα τα μάτια είναι στραμμένα στον σχηματισμό του ισλαμοφοβικού βουλευτή Γκέερτ Βίλντερς, ο οποίος σημείωσε πτώση στις τελευταίες δημοσκοπήσεις αφού είχε παραμείνει για πολλούς μήνες στην κορυφή.

Οι 12,9 εκατομμύρια εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι θα μπορούν να προσέρχονται στις κάλπες από τις 07:30 (τοπική ώρα, 08:30 ώρα Ελλάδας) καθώς θα πηγαίνουν στη δουλειά τους ή στο σχολείο, αφού τα εκλογικά τμήματα είναι εγκατεστημένα μέσα στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, καταστήματα, σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και σε σπίτια ιδιωτών.

Τα εκλογικά τμήματα θα κλείσουν στις 21:00 (22:00 ώρα Ελλάδας) και οι πρώτες εκτιμήσεις των αποτελεσμάτων αναμένονται λίγο αργότερα, ενώ αριθμός ρεκόρ ψηφοφόρων δηλώνουν πως δεν γνωρίζουν ακόμη ποιόν υποψήφιο θα ψηφίσουν όταν βρεθούν πίσω από το παραβάν.

Σε μια ύστατη προσπάθεια να γοητεύσουν τους ψηφοφόρους, οι επικεφαλής των ψηφοδελτίων κονταροχτυπήθηκαν χθες το βράδυ στην τηλεόραση. «Αν οι πολίτες έχουν ανάγκη από έναν ηγέτη, το βλέμμα τους στρέφεται προς εμένα», υποστήριξε ο πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε.

Ο υποψήφιος αυτός του status quo επιχείρησε να μετατρέψει την εκλογική αναμέτρηση σε μονομαχία με τον Γκέερτ Βίλντερς και διαβεβαίωσε τους Ολλανδούς πως έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο: το χάος ή τη σταθερότητα.

Πτώση του Βίλντερς

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν χθες δείχνουν πως το Λαϊκό Φιλελεύθερο και Δημοκρατικό Κόμμα (VVD) του Μαρκ Ρούτε αποκτά προβάδισμα από το Κόμμα για την Ελευθερία (PVV) του Γκέερτ Βίλντερς.

Το VVD πιστώνεται με 24 έως 28 έδρες από τις 150 που αριθμεί η κάτω βουλή του ολλανδικού κοινοβουλίου, απέχει ωστόσο πολύ από τις 40 έδρες που διαθέτει στο απερχόμενο κοινοβούλιο.

Το PVV, το οποίο ήταν πρώτο στις δημοσκοπήσεις επί μήνες, αναμένεται να κερδίσει από 19 έως 22 έδρες και ακολουθείται κατά πόδας από τα παραδοσιακά κόμματα, όπως η Χριστιανοδημοκρατική Έκκληση (CDA) και οι προοδευτικοί του D66.

Η CDA, που για καιρό κυριάρχησε στην ολλανδική πολιτική, θα μπορούσε επίσης να αναδειχθεί στον μεγαλύτερο σχηματισμό της χώρας και έχει σχεδόν εξασφαλίσει ότι θα βρίσκεται στην κυβέρνηση. Στη διάρκεια της εκστρατείας, πρότεινε να υποχρεωθούν οι μαθητές να ψάλλουν τον εθνικό ύμνο και άνοιξε και πάλι τη συζήτηση για τη διπλή υπηκοότητα.

Το κόμμα αυτό, όπως και το VVD, έχουν υποσχεθεί ότι δεν θα συνεργασθούν με τον Γκέερτ Βίλντερς. Στο πολιτικό πρόγραμμά του, που αναπτύσσεται σε ένα φύλλο, το τελευταίο υπόσχεται να κλείσει τα σύνορα στους μουσουλμάνους μετανάστες, να απαγορεύσει την πώληση του Κορανίου και να κλείσει τα τεμένη σε μια χώρα ο πληθυσμός της οποίας περιλαμβάνει περίπου 5% μουσουλμάνους.

Ενώ οι απόψεις του συγκέντρωσαν κάποια υποιστήριξη στην καρδιά της μεταναστευτικής κρίσης, πολλοί Ολλανδοί τις θεωρούν υπερβολικά δυνατές.

«Έχει το δικαίωμα να λέει την άποψή του, όμως δεν προτείνει καμιά λύση, το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί φόβο», εκτιμά έτσι ο Νιλς παρακολουθώντας την τηλεμαχία σε ένα μπαρ της Χάγης.

Κατακερματισμένο τοπίο

Ακόμη κι αν το PVV βγει από τις κάλπες ως ο μεγαλύτερος σχηματισμός της χώρας, κάτι που είναι λίγο πιθανό σύμφωνα με τους ειδικούς, ο Γκέερτ Βίλντερς δεν αναμένεται να βρεθεί στην κυβέρνηση, καθώς τα περισσότερα άλλα κόμματα αρνούνται να συνεργασθούν μαζί του. Όμως το αναλογικό ολλανδικό εκλογικό σύστημα υποχρεώνει σε δημιουργία κυβερνητικών συνασπισμών.

Το πολιτικό τοπίο ήρθε να περιπλέξει η πολιτική κρίση που ξέσπασε το σαββατοκύριακο ανάμεσα στη Χάγη και την Άγκυρα, αφού οι ολλανδικές αρχές απαγόρευσαν σε τούρκους υπουργούς να συμμετάσχουν σε συγκεντρώσεις υπέρ του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Είκοσι οκτώ κόμματα, ένας αριθμός ρεκόρ, συμμετέχουν στις εκλογές. Σ' ένα τόσο κατακερματισμένο τοπίο, ο σχηματισμός του νέου κυβερνητικού συνασπισμού μπορεί να απαιτήσει μήνες -το ρεκόρ μέχρι σήμερα είναι 208 ημέρες- και να έχει ως αποτέλεσμα μια συμφωνία τεσσάρων ή πέντε κομμάτων.

Ενώ οι Εργατικοί σημειώνουν μια άνευ προηγουμένου οπισθοχώρηση, οι οικολόγοι του GroenLinks τετραπλασιάζουν τις έδρες τους στις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Στη διάρκεια της τηλεμαχίας, ο επικεφαλής των οικολόγων, ο 30χρονος Γέσε Κλάβερ, δήλωσε πως η χώρα του έχει ανάγκη «από έναν νέο τύπο ηγέτη».



ΑΠΕ

Μετά τη συμβολική λειτουργική κατάληψη στο κεντρικό κτήριο την περασμένη Δευτέρα, οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ προχωρούν σήμερα Τετάρτη 15 Μάρτη σε 3ωρη στάση εργασίας με συγκέντρωση διαμαρτυρίας στουπουργείο Ενέργειας, Μεσογείων 119, στις 13:00, για να απαιτήσουν συνάντηση με τον ίδιο τον υπουργό ΓιώργοΣταθάκη και άμεση λύση στα προβλήματα του Ινστιτούτου και των εργαζόμενων.

Καταγγέλλουν πως «δεν έχει γίνει ούτε μία πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για την ενίσχυση και ανανέωση προσωπικού», καθώς επίσης και πως «καθυστερεί επικίνδυνα η εκταμίευση του Τακτικού Προϋπολογισμού για το 2017, ενώ δεν εκταμιεύεται ούτε καν η έκτακτη χρηματοδότηση του 1 εκ. ευρώ, την οποία από το 2016 είχε δεσμευθεί το υπουργείο Οικονομικών για οφειλές σε δικαιούχους από δικαστικές αποφάσεις».

«Οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ καλούμαστε για μια ακόμη φορά με τους Αγώνες μας να διατηρήσουμε το Ινστιτούτο ανοιχτό και βιώσιμο τώρα και στο μέλλον προς όφελος της Κοινωνίας και του Τόπου! Καλούμε σε συμπαράσταση όλη την Εργατική Τάξη, καθώς και την Επιστημονική Κοινότητα, στηρίζοντας τον Αγώνα μας για την ουσιαστική ανασύσταση και συνέχιση του ΙΓΜΕ», σημειώνουν μεταξύ άλλων σε σχετική τους ανακοίνωση.

Αναφορικά με τα πρόσφατα δημοσιεύματα Τύπου, στα οποία καταγγέλλεται ότι εργαζόμενοι οδηγούνται, συνοδεία μπράβων, στα ΑΤΜ, ώστε να κάνουν ανάληψη του νόμιμου μισθού, που τους έχει κατατεθεί στην τράπεζα και, στη συνέχεια, να τον επιστρέψουν στον εργοδότη, για να τους καταβληθεί μέρος αυτού, η Ε.Ε. της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) διευκρινίζει ότι η συγκεκριμένη καταγγελία δεν έχει γίνει από την ΟΙΥΕ, αλλά από πρωτοβάθμιο σωματείο-μέλος της οργάνωσής της, με έδρα την Πάτρα.

Όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση, στην Ομοσπονδία, μέχρι στιγμής, δεν έχει γίνει καμία τέτοια καταγγελία- επώνυμη ή ανώνυμη -ούτε έχει τεθεί στα θεσμικά της όργανα (εκτελεστική επιτροπή, διοίκηση) τέτοιου είδους ζήτημα από το σωματείο-μέλος, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν στοιχεία, για να διερευνήσει η ΟΙΥΕ τις καταγγελίες και να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες.

«Εφόσον, όμως, υπάρχουν τέτοιου είδους καταγγελίες περί εργοδοτικών μπράβων, ζητούμε να κατατεθούν από το σωματείο στα όργανα της ΟΙΥΕ, αλλά και στις αρμόδιες αρχές, από τη στιγμή που στοιχειοθετείται– εκτός άλλων –και ποινικό αδίκημα» αναφέρει η ΟΙΥΕ.

Σύσκεψη στην Πάτρα

Στο μεταξύ, όπως ενημερώνει σχετικά με δελτίο Τύπου το υπουργείο Εργασίας, ευρεία σύσκεψη πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017, στο τοπικό υποκατάστημα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) στην Πάτρα, προκειμένου να εξεταστούν διεξοδικά καταγγελίες σχετικά με εξαναγκασμό εργαζομένων να επιστρέψουν στον εργοδότη μέρος των μισθών τους.

Στην σύσκεψη συμμετείχαν ο ειδικός γραμματέας του ΣΕΠΕ αντιπροσωπεία των τριών σωματείων Μαγείρων, Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων νομού Αχαΐας και στελέχη της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αχαΐας.

«Αποφασίστηκε η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την διερεύνηση των σχετικών καταγγελιών, καθώς απαιτούνται συντονισμένες ενέργειες των ελεγκτικών και αστυνομικών αρχών για την πάταξη αυτών των παραβατικών συμπεριφορών από εργοδότες», σημειώνει το υπουργείο.

---

Σχετική ανάρτηση του ergasianet:

Καθαρίστριες νοσοκομείων πήγαιναν στο ΑΤΜ για το Δώρο Χριστουγέννων με τον εργοδότη, που το έπαιρνε εκβιαστικά πίσω

«SOS» για την πορεία της οικονομίας και της αγοράς εργασίας εκπέμπει το Ινστιτούτο Εργασίας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας, σύμφωνα με την ετήσια οικονομική έκθεση του 2017. Τοβασικό συμπέρασματης μελέτης συνίσταται στο ότι «η συνέχιση της δημοσιονομικής λιτότητας δεν δημιουργεί συνθήκες διατηρήσιμης δημοσιονομικής προσαρμογής», ειδικά σε όρους επίτευξης βιώσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων και ανάκτησης της φερεγγυότητας του δημόσιου τομέα. Παράλληλα, υποστηρίζεται ότι η οικονομία βρίσκεται σε μια κατάσταση εύθραυστης στασιμότητας και μη διατηρήσιμης δυναμικής, λόγω της υψηλής αβεβαιότητας, της αδύναμης κατανάλωσης, της δραματικής αποεπένδυσης, αλλά και των αρνητικών επιπτώσεων αυτής στη διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

Στο 29,6% η πραγματική ανεργία

Όσον αφορά τα εργασιακά, το Ινστιτούτο εκφράζει τον έντονο προβληματισμό του, καθώς σύμφωνα με τις δικές του εκτιμήσεις, το πραγματικό ποσοστό ανεργίας αγγίζει το 29,6%. Όπως εξηγεί, το 68,9% των εργαζομένων με μερική απασχόληση δηλώνει ότι ο λόγος για τον οποίο απασχολείται με αυτή τη μορφή εργασίας είναι ότι δεν μπορούσε να βρει πλήρη απασχόληση. Η μακροχρόνια ανεργία την ίδια ώρα, συνεχίζει να κινείται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 70%. Στο ίδιο πλαίσιο, επισημαίνεται ότι το ποσοστό ανεργίας εμφανίζεται σημαντικά υψηλότερο στις γυναίκες (27,2%) σε σχέση με τους άνδρες (18,9%), αλλά και στις νεότερες ηλικίες σε σχέση με τις γηραιότερες.

Αναφέρεται χαρακτηριστικά στην περίληψη της Έκθεσης:

Κάνοντας χρήση εναλλακτικών δεικτών εκτίμησης του ποσοστού ανεργίας, που αποτυπώνουν πληρέστερα την κατάσταση της αγοράς εργασίας και που λαμβάνουν υπόψη τους ανέργους, τους αποθαρρημένους ανέργους, το λοιπό εν δυνάμει πρόσθετο εργατικό δυναμικό και τη μη ηθελημένη μερική απασχόληση, συμπεραίνουμε ότι αυτό που θα μπορούσαμε ναχαρακτηρίσουμε ως «πραγματικό» ποσοστό ανεργίας φτάνει το 29,6%.

Το 68,9% των εργαζομένων με μερική απασχόληση δηλώνει ότι ο λόγος για τον οποίο απασχολείται με αυτή τη μορφή εργασίας είναι ότι δεν μπορούσε να βρει πλήρη απασχόληση. Ημακροχρόνια ανεργία συνεχίζει να κινείται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 70%. Εξετάζοντας άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ανεργίας, παρατηρούμε ότι το ποσοστό ανεργίας εμφανίζεται σημαντικάυψηλότερο στις γυναίκες(27,2%) σε σχέση με τους άνδρες (18,9%)και στις νεότερες ηλικίεςσε σχέση με τις γηραιότερες. Ειδικότερα, η ανεργία στην ηλικιακή ομάδα 15-24 ετών βρίσκεται στο 44,2%, στην ηλικιακή ομάδα 25-29 ετών στο 33,2%, στην ηλικιακή ομάδα 30-44 ετών στο 21,5%, στην ηλικιακή ομάδα 45-64 ετών στο 18,5% και τέλος στην ηλικιακή ομάδα 65-74 στο 13%. Είναι επίσης σημαντικό να τονίσουμε ότι το επίπεδο εκπαίδευσης έχει μικρή μόνο επίδραση στο επίπεδο της ανεργίας.

O συνδυασμός υψηλής ανεργίας, και ειδικά της υψηλότατης μακροχρόνιας ανεργίας, με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις για την κάλυψη των ανέργων οδηγεί σε εντεινόμενη εργασιακή ανασφάλεια, χαμηλή εισοδηματική ποιότητα και αύξηση της έντασης εργασίας, όπως δείχνουν τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Τα δεδομένα αυτά καθιστούν την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, όπως αποτυπώνεται από τους δείκτες νομικής προστασίας της απασχόλησης, απολύτως αναποτελεσματική, καθώς θα οδηγούσε σε παραπέρα κατακερματισμό και συνεπακόλουθη αύξηση των ανισοτήτων μεταξύ των διαφορετικών ομάδων των εργαζομένων, γεγονός που θα είχεαρνητική επίπτωση και στην εξέλιξη της παραγωγικότητας της εργασίας.

Σε σχέση με τοεπίπεδο του μέσου μισθού στον ιδιωτικό τομέαπαρατηρούμε από την επεξεργασία των στοιχείων της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού (β ́ τρίμηνο του 2016) την εξής κατανομή των καθαρών μηνιαίων αποδοχών και του ποσοστού των μισθωτών, που αμείβονται αντίστοιχα:κάτω των 800 ευρώ ποσοστό 51,6% (15,2% μέχρι 499 ευρώ, 23,6% μεταξύ 500-699 ευρώ και 12,8% μεταξύ 700-800 ευρώ), μεταξύ 800-999 ευρώ ποσοστό 17,3% και άνω των 1.000 ευρώ ποσοστό 17,8% (11,1% μεταξύ 1.000-1.299 ευρώ και 6,7% άνω των 1.300 ευρώ). Αντίστοιχα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα: κάτω των 800 ευρώ ποσοστό 11% (3,1% έως 499 ευρώ, 3,5% μεταξύ 500-699 ευρώ και 4,4% μεταξύ 700-799 ευρώ), μεταξύ 800-999 ευρώ ποσοστό 23,6% και άνω των 1.000 ευρώ ποσοστό 54,4% (38,5% μεταξύ 1.000-1.299 ευρώ και 15,7% άνω των 1.300 ευρώ).

Στη διάρκεια του 2016 η κατάσταση στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων παρέμεινε αμετάβλητη, καθώς εξακολουθούσαν να ισχύουν και να εφαρμόζονται οι νομοθετικές ρυθμίσεις που θεσμοθετήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Το 2016 οι εθνικές ή τοπικές κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά λίγες σε αριθμό, ενώ για έβδομη χρονιά οι ΣΣΕ σε επίπεδο επιχείρησης υπερτερούν συντριπτικά. Με βάση τα στοιχεία του Υπουργείου Εργασίαςτο 2016 υπογράφτηκαν μόνο 10 κλαδικές/ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις.

Αντίθετα οαριθμός των επιχειρησιακών ΣΣΕ ανέρχεται σε 318, αντιπροσωπεύοντας το95,21%του συνόλου των ΣΣΕ.Οι προσλήψεις με πλήρη απασχόληση έχουν υποχωρήσει από 79% το 2009 σε 45,3% το 2016. Παράλληλα, ενώ το 2009 οι προσλήψεις με ευέλικτες μορφές εργασίας αντιστοιχούσαν στο 21% του συνόλου των προσλήψεων, το 2016 αντιστοιχούν στο 54,7%.

• ΕΔΩ για την Έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ

ergasianet